„Strych Kulturalny” wydawaliśmy w Przemyślu od 1988 roku, w wydawnictwie domowym, w nakładzie od 100 egzemplarzy pierwszego numeru. Jego celem było dokumentowanie spotkań, dyskusji, wydarzeń tworzonych poza cenzurą państwową, rozwijanie społecznego otoczenia dla wolnej myśli, ku której kultura niezależna w naturalny sposób dążyła. W 1986 r. po jednym ze spotkań z Krzysztofem Dybciakiem na temat polskiej literatury emigracyjnej, zrodzili się pomysł wydawania pisma-świadectwa, „Strychu Kulturalnego”.
„Treść pisma najczęściej dotyczyła spraw i twórczości współczesnej, nierzadko nawiązując do kwestii wolności. W przeszłość sięgaliśmy, aby „odkurzać życie przodków” ale także stawiać pytania, od fundamentalnych o sens i wartość życia ludzkiego, po praktyczne: jak żyć, jak zmieniać przygnębiającą rzeczywistość. Nie stawialiśmy pytań czy warto coś robić, tylko jak: jak budować naszą wolność.
By pomóc w tych poszukiwaniach goście spotkań strychowych przybliżali nam toczące się we współczesnym świecie dyskusje, opowiadali o rządzeniu wolnymi państwami, o ludziach polityki, sztuki; o duchowości, twórczości literackiej, muzyce czy malarstwie. Szybko zrozumieliśmy, że bez znajomości mechanizmów życia politycznego w państwie demokratycznym i działań instytucji państwowych, budowanie jakiegokolwiek nowego modelu życia w Polsce będzie nieskuteczne” (Marek Kuchciński)
„Strych Kulturalny”, podtytuł: „Pismo literacko-artystyczne”, pismo kulturalne wydawane nieregularnie (w zamyśle kwartalnik)
https://encysol.pl/es/encyklopedia/hasla-rzeczowe/21551,Strych-Kulturalny.html?search=468863462344
